Το παρελθόν,τα λάθη…Τώρα θέλει έναν ηγέτη που θα δώσει την λύτρωση στον λαό του Ηρακλή!

Εδώ και περίπου μια είκοσι χρόνια, κάθε καλοκαίρι, που έρχεται ή φεύγει, αλλά και γενικά όλη την χρονιά η συζήτηση που γίνεται στον Ηρακλή, είναι για χρέη, για αποτυχημένους προέδρους, χωρίς όμως να έχει ο σύλλογος βρει μια λύση να αλλάξει σελίδα χωρίς τα ίδια λάθη.

Όλοι έχουν ευθύνη για την σημερινή κατάσταση που βρίσκεται ο Ημίθεος, αφού ο Παπαθανασάκης διάλυσε αυτό που λάθος ενώθηκε το 2011, και εκτός αυτού το μεγαλύτερο σφάλμα ήταν ότι δόθηκε η ομάδα σε έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν είχε κανένα παρελθόν, ήρθε σαν ουρανοκατεύατος από τον Μάκη Σεντελίδη, πούλησε πάρα πολύ παπά,και όμως όταν είχαν όλοι καταλάβει τις προθέσεις του ανθρώπου αυτού, δυστυχώς είχε ξεκινήσει να βάζει σε πλάνο το σχέδιο καταστροφής του,είχε όπως όλα δείχνουν εντολή ή κάτι άλλο ώστε να αφανίσει τον Ηρακλή…

Το μέγεθος και η ιστορία του συλλόγου, δεν μπορούν να σβήσουν ποτέ γιατί ο Ηρακλής είναι μια ιδέα, είναι αυτό που λέμε κομμάτι ζωής, μια ζωής όλων των Ηρακληδέων, που ζουν και αναπνέουν για τον Ημίθεο τους…

Είναι κρίμα και άδικο, στον Ηρακλή που το μόνο που του λείπει είναι μια διοίκηση με σταθερότητα, να μπορεί να σηκώσει το βάρος του ονόματος της ομάδας, αλλά και των χιλιάδων οπαδών-φιλάθλων του, ένας που δώσει σπίθα στον πληγωμένο λαό του Ημίθεου, που αν ζήσει στο πετσί πως ο Ηρακλής είναι δυνατός, αυτόνομος και έχει ρόλο πρωταγωνιστή, τότε το Καυταντζόγλειο θα ζήσει μεγάλες στιγμές.

Τέτοιες στιγμές αξίζουν στον λαό του Ηρακλή, να είναι χαρούμενος,να μην υπηρετεί το σύστημα, να μην προδίδεται από την ίδια του την οικογένεια, γιατί δυστυχώς μερικές φορές τα κάστρα πέφτουν από μέσα…

Φταίμε όλοι που αφήσαμε όμηρο τον Ηρακλή σε έναν άνθρωπο, που μπροστά του ένας γαϊδαρος, μοιάζει Αϊνστάιν!

Δεν είναι μόνο αυτό είναι κρίμα, σε αυτόν τον σύλλογο, να έχουν περάσει παίκτες, προπονητές, και άνθρωποι που δέθηκαν και αγάπησαν την ομάδα, άλλοι από αυτούς έχασαν τα χρήματα τους, και άλλοι από αυτούς λυσμονούν τον Ηρακλή ακόμη και σήμερα…

Γιατί…Μα είναι κάτι πολύ δυνατό,μεγάλο συναίσθημα να μπαίνεις στο γήπεδο και να φοράς τον Ημίθεο στο στήθος, και να βλέπεις ένα γήπεδο γεμάτο από κόσμο που είναι υπερήφανος, και πάνω από όλα πιστός στην ομάδα του, σε όλες τις καταστάσεις…

Ήταν εκεί στις νίκες, στις ήττες, στις λύπες, στον υποβιβασμό στα χαρτιά το 1980, στις πορείες για την δικαίωση σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το 2011, στην Καλικράτεια στην Δ ‘ Εθνική, στην Γ ‘ Εθνική, στην Β ‘ Εθνική, είχε 20.000 κόσμο σε αγώνα Β ‘ Εθνικής κόντρα στην ΑΕΚ, ήταν στην Ξάνθη το 2007.

Δεν εγκατέλειψε ποτέ ακόμα και φέτος με την χειρότερη των χειροτέρων διοίκηση των Παπαθανασάκη Καγιούλη, με τα ματ ,τους φουσκωτούς, τους μπράβους, ήταν εκεί και κόντρα σε όλους ο Ηρακλής έμεινε στην κατηγορία…

Δεν πέφτει ποτέ στο χορτάρι!

Δεν μπορούν να χωνέψουν κάποιοι πως ο Ηρακλής, είναι η πρώτη ομάδα της Μακεδονίας, είναι η ποιο καθαρή σε κόσμο με έναν λαό που δεν θα πάψει ποτέ να αγαπά αυτή την ομάδα, παρά μόνο όταν θα φύγει από την ζωή, θα την αγαπά από τον ουρανό!

Ζηλεύουν τον Ηρακλή, γιατί δεν μπορούν να τον κάνουν ίδιο με αυτούς που είναι με τα χέρια και τα πόδια στην βρωμιά,

Ένα Ελληνικό πρωτάθλημα που δεν αξίζει ούτε 5 ευρώ να δώσει κάποιος για να πάει στο γήπεδο…

Είναι ντροπή να στερούν τις Κυριακές από τον κόσμο που θέλει να δει, ένα ποδόσφαιρο καθαρό, να παίζεται μέσα στο γήπεδο, όχι στα δικαστήρια, ούτε να διοικείται από 3-4 παράγοντες που το μόνο που τους ενδιαφέρει, είναι ποιος θα φάει το ψάρι δηλαδή τα 30.000 του Τσαμπιονς Λίγκ.

Άλλοι μιλούν για εξυγίανση,και γίνονται χειρότεροι!

Ο Ηρακλής κυρίες και κύριοι είναι ζωντανός, για αυτό παρά τις δύσκολες εποχές που ζούμε, όλοι πρέπει να αγκαλιάζουμε αυτή την ομάδα που για αυτή γεννηθήκαμε και με αυτή θα πεθάνουμε…