Σταμάτησε το ποδόσφαιρο ο άνθρωπος,που μας χάρισε απίστευτες στιγμές ο λόγος για Ροναλντίνιο!

Ο Ροναλντίνιο, γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας στις 21 Μαρτίου 1980 με το όνομα Ronaldo de Assis Moreira, ενώ το ψευδώνυμό του σημαίνει “Μικρός Ρονάλντο”.

Ο Ρόνι ήταν υπόδειγμα ποδοσφαιριστή εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων,και φημιζόταν για το χαμόγελο του, καθώς σε κάθε αγώνα ήταν πάντα χαμογελαστός, ακόμη και όταν οι αντίπαλοι του τον έπαιζαν βίαια, αυτός συνέχιζε να μαγεύει.

Πέτυχε τέρματα με όλους τους τρόπους, με φάουλ, με σουτ, με σλάλομ, με κεφαλιά, με ανάποδο ψαλίδι,αλλά και το περίφημο σβήσιμο του τσιγάρου, κόντρα στην Τσέλσι για το Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ δοκιμάστηκε άσχημα από την ζωή,όταν σε ηλικία 21 ετών φεύγοντας από την Βραζιλία και την Γκρέμιο, οι δικοί του έκαναν πάρτι για την μεταγραφή του στην Παρί Σεν Ζερμέν, όμως εκείνη την ημέρα ο πατέρας του είχε πιει πολύ και έπεσε στην πισίνα και πνίγηκε.

Ο μπαμπάς του ήταν περήφανος για τον μεγάλο Ρόνι, και του είχε πει ότι θέλει να είναι πάντα χαρούμενος όταν παίζει ποδόσφαιρο, για αυτό του έλεγε θα είσαι πάντα χαμογελαστός, κάτι που έκανε πάντα ο σπουδαίος Ροναλντίνιο και πολύ απορούσαν γιατί το έκανε αυτό, δηλαδή γιατί γελούσε!

Σε μια δήλωση του είχε ρωτηθεί για αυτό και είπε ότι νιώθω ευλογημένος που παίζω ποδόσφαιρο!

Αυτά είναι μερικά από τα λόγια που είχε γράψει ο ίδιος σε ένα γράμμα του!

«Αγαπητέ οκτάχρονε Ροναλντίνιο,

Αύριο, όταν θα γυρίσεις σπίτι έχοντας παίξει ποδόσφαιρο, θα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί. Οι θείοι σου, φίλοι της οικογένειας και κάποιοι άλλοι άνθρωποι που δεν θα αναγνωρίσεις θα βρίσκονται στην κουζίνα. Στην αρχή, θα νομίσεις ότι απλά άργησες για το πάρτι. Όλοι θα είναι εκεί για να γιορτάσουν τα 18α γενέθλια του αδερφού σου, Ρομπέρτο.

Συνήθως, όταν επιστρέφεις σπίτι έχοντας παίξει ποδόσφαιρο, η μαμά είναι πάντα εκεί, γελώντας ή κάνοντας αστεία.

Αλλά αυτή τη φορά θα κλαίει.

Και μετά θα δεις τον Ρομπέρτο. Θα τυλίξει το μπράτσο του γύρω σου και θα σε φέρει μέσα στο μπάνιο, ώστε να είστε μόνοι. Μετά θα σου πει κάτι που δεν θα καταλάβεις.

“Έγινε ένα ατύχημα. Ο μπαμπάς έφυγε. Είναι νεκρός”.

Δεν θα μπορέσεις να το αντιληφθείς. Τι σημαίνει αυτό; Πότε θα επιστρέψει; Πώς μπορεί να έφυγε;

Ο μπαμπάς ήταν ο μόνος που είχε πει να παίζεις δημιουργικά στο γήπεδο, ο μόνος που σου είχε πει να παίζεις με ελεύθερο στιλ -απλά να παίζεις με τη μπάλα. Πίστευε σε εσένα περισσότερο από οποιονδήποτε. Όταν ο Ρομπέρτο ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικό ποδόσφαιρο για την Γκρέμιο την προηγούμενη χρονιά, ο μπαμπάς είπε σε όλους “ο Ρομπέρτο είναι καλός, αλλά περιμένετε να δείτε τι θα κάνει ο νεότερος αδερφός του που έρχεται”.

Η καριέρα του:

Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στην Γκρέμιο, την περίοδο 1998-2001, το 2001 ο Ροναλντίνιο πήρε τον δρόμο για την ξενιτιά, υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με την Παρί Σεν Ζερμέν.

Η Γκρέμιο πήρε περίπου 4,5 εκατομμύρια δολάρια, από την πώληση του Ρόνι!

Το 2003 εξέφρασε την επιθυμία του να λύσει το συμβόλαιο με την Παρί Σαιν Ζερμέν, η οποία τον πούλησε στις 19 Ιουλίου στην Μπαρτσελόνα με 27 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που για για εκείνη την εποχή ήταν πολύ υψηλό!

Στις 27 Αυγούστου του 2007 απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα σε μια σύντομη τελετή στο δικαστήριο του προαστίου Χάβα της Βαρκελώνης, όπου έμενε από το 2003, όταν οι Καταλανοί τον απέκτησαν από την Παρί Σεν Ζερμέν.

Το 2008 το κεφάλαιο Μπαρτσελόνα κλείνει και η Μίλαν, το κάνει δικό της αντί του ποσού των 18,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Τον Ιανουάριο του 2011 ο Ροναλντίνιο έφυγε από την Μίλαν και μεταγράφηκε στη Φλαμένγκο. Το 2012 υπέγραψε στη Βραζιλιάνικη Ατλέτικο Μινέιρο και το 2014 στη μεξικάνικη Κερέταρο. Το 2015 αγωνίστηκε με τη φανέλα της Φλουμινένσε ΦΚ για μόλις 9 αγώνες προτού λύσει το συμβόλαιό του συναινετικά με την ομάδα.

Από το 2015-17 δεν υπέγραψε συμβόλαιο σε κάποια ομάδα, αλλά αγωνιζόταν κυρίως σε αγώνες φιλανθρωπικού χαρακτήρα,αλλά σε ματς μεγάλων θρύλων που έχουν αποσυρθεί από την ενεργό δράση.

Πριν δύο μέρες στις 16/1/2018 έχοντας κλείσει τα 37 και βαδίζοντας στα 38, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του!

Στην Εθνική Βραζιλίας

Στις 26 Ιουνίου 1999, έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της εθνικής Βραζιλίας και κέρδισε το Copa America, σκοράροντας επί της Παραγουάης.

Το 2002, βοήθησε τη Βραζιλία να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 2005 με εκπληκτικές εμφανίσεις συνέβαλε στο να κατακτήσει η Βραζιλία το Confederations Cup εκτινάσσοντας τη δημοτικότητα της. Το 2006 συμμετείχε στο μουντιάλ της Γερμανίας χωρίς να διακριθεί όπως και όλη η ομάδα της Βραζιλίας.

Η καριέρα του με αριθμούς:

Περίοδος Ομάδα Συμμ.† (Γκ.)†
1998-2001 Πόρτο Αλεγκρένσε Γκρέμιο 52 (21)
2001-2003 Παρί Σεν Ζερμέν 55 (17)
2003-2008 Μπαρτσελόνα 145 (70)
2008-2011 ΑΚ Μίλαν 76 (20)
2011-2012 Φλαμένγκο 33 (15)
2012-2014 Ατλέτικο Μινέιρο 47 (17)
2014-2015 Κερέταρο ΦΚ 23 (8)
2015 Φλουμινένσε ΦΚ 9 (0)
Σύνολο 440 (167)

Εθνική ομάδα‡
Περίοδος Ομάδα Συμμ.† (Γκ.)†
1996 Βραζιλία U17 6 (2)
1999 Βραζιλία U20 5 (3)
2000-2003 Βραζιλία U23 27 (18)
1999-2013 Βραζιλία 101 (33

Το μήνυμα του για την αποχώρηση του από την ενεργό δράση

“Ευχαριστώ Θεέ μου γι’ αυτή τη ζωή που μου έδωσες, την οικογένεια, τους φίλους και το πρώτο μου επάγγελμα. Μετά από τρεις δεκαετίες αφιερωμένες στο ποδόσφαιρο, αποδεσμεύομαι από το μεγαλύτερο όνειρό μου. Όνειρο, που έγινε πραγματικότητα.

Έκανα ο,τι αγάπησα για περισσότερο για 20 χρόνια και 10 στις ακαδημίες. Έζησα έντονα αυτό το όνειρο από παιδί, κάθε στιγμή, τα ταξίδια, τις νίκες, τις ήττες, την κριτική, τον εθνικό ύμνο, την πορεία προς τα αποδυτήρια, την είσοδο στον αγωνιστικό χώρο, τα παπούτσια που χρησιμοποίησα, τις καλές και κακές μπαλιές, τα αφιερώματα που κέρδισα, τους παικταράδες με τους οποίους έπαιξα. Στην τελική, όλα ήταν απίστευτα. Ο πατέρας μου και η οικογένειά μου με στήριξαν πολύ για να φθάσω μέχρι εδώ, ήταν ομαδική δουλειά. Φθάσαμε στο τέλος του πρώτου σταδίου με μια όμορφη ιστορία να διηγούμαστε.

Εσείς με γνωρίζετε, ξέρετε καλά ότι είμαι συνεσταλμένος και δεν συνηθίζω να μιλώ πολύ. Αλλά, έχω να σας πω ευχαριστώ από την καρδιά μου, από την ψυχή μου. Έκανα ο,τι αγαπώ με τη βοήθεια όλων, των προπονητών, των γυμναστών, των διοικούντων, των οπαδών υπέρ μου και κατά μου, του οδηγού του λεωφορείου, του φροντιστή, του ball boy, του διαιτητή, του Τύπου. Ευχαριστώ, θα συνεχίσουμε μαζί αυτή την ιστορία. Χωρίς εσάς, δεν θα ήταν δυνατό.

Τον Μάρτιο θα ανακοινώσουμε πώς θα είναι η τελετή απόσυρσης και τα επόμενα βήματα. Μέχρι τότε, σας ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ όλους για τα μηνύματά σας και την αγάπη σας. Μια δυνατή αγκαλιά σε όλους, ήμουν πολύ χαρούμενος που έκανα αυτό το επάγγελμα στη ζωή μου”.

Με τον δικό του τρόπο τον αποχαιρέτησε και ο Λιονέλ Μέσι!

Όπως έλεγα πάντα, έμαθα πολλά δίπλα σου. Θα σου είμαι πάντοτε ευγνώμων επειδή έκανες τα πάντα εύκολα όταν ήρθα στην πρώτη ομάδα. Ήμουν αρκετά τυχερός να μοιραστώ μαζί σου πολλά πράγματα και πραγματικά χαρούμενος γι’ αυτό, επειδή, εκτός από αστέρας στο γήπεδο, ήσουν και εξαιρετικός άνθρωπος και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αν και αποφάσισες να αποσυρθείς, το ποδόσφαιρο ποτέ δεν θα ξεχάσει το χαμόγελό σου. Σου εύχομαι τα καλύτερα, Ροναλντίνιο Γκαούτσο”.

Τον μεγάλο Ρόνι αποχαιρέτησε και ένας σπουδαίος αντίπαλος ο Ίκερ Κασίγιας!

“Με έκανες να υποφέρω, όμως όπως κάθε ένας που είναι ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, σε απολάμβανα επίσης. Πόσο σπουδαία ήταν”.

Τίτλοι-διακρίσεις
Με την Μπαρτσελόνα

2006-07 Σούπερ κύπελλο Ισπανίας
2005-06 Τσάμπιονς Λιγκ
2005-06 πρωτάθλημα
2005-06 Σούπερ κύπελλο Ισπανίας
2004-05 πρωτάθλημα
Με την εθνική Βραζιλίας

2004-05 Κύπελλο Συνομοσπονδιών της ΦΙΦΑ
2001-02 Μουντιάλ
1998-99 Κόπα Αμέρικα
1996-97 Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 17
Προσωπικά βραβεία

2003-04 Καλύτερος παίκτης της χρονιάς από την ΦΙΦΑ
2004-05 Ballon d’Or
2004-05 Καλύτερος παίκτης της χρονιάς από την ΦΙΦΑ
2009 βραβείο χρυσά πόδια
2009 Κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας από το World Soccer

Ευχαριστούμε για όλα τεράστιε Ρόνι,οι μαγικές στιγμές θα μείνουν για πάντα υπήρξες ένας από τους κορυφαίους, σε όλο τον κόσμο…

Το περίφημο σβήσιμο του τσιγάρου!