Φτάσαμε αισίως στα τέλη Ιουλίου του 2017, όμως στον Ηρακλή ακόμη συνεχίζει να επικρατεί μια κατάσταση που δεν αντέχεται δεν πάει άλλο…
Δεν αξίζει στην ιστορία, στον κόσμο,στην φανέλα, που κέρδισε με την αξία της μέσα στο γήπεδο ένα Κύπελλο το 1976 σε ένα ματς διαφήμιση του αθλήματος, όμως δυστυχώς αυτό που ενοχλεί είναι ότι εκτός από ότι ο Ηρακλής είναι ακέφαλος διοικητικά εδώ και χρόνια, το μεγάλο κακό για αυτούς είναι ότι δεν τους προτιμά,δεν θέλει το σύστημα, δεν πάει μαζί του.
Ιδού τα απολέσματα τρεις εξωαγωνιστικοί υποβιβασμοί, πραγματικά πρόκειται για ρεκόρ που θα γραφτεί στο ρεκόρ γκίνες, η μόνη ομάδα παγκοσμίως που τη έχει συμβεί αυτό.
Τα τρία παράσημα του καθαρού Ελληνικού ποδοσφαίρου, που όλοι βλέπουν που έχει φτάσει, ήρθαν το 1980, 2011 και 2017 και τις τρεις φορές, δεν μπόρεσαν να βγάλουν τον Ηρακλή αλλιώς από την μέση.
Δεν θέλουν την αντίσταση, δεν έχει βρει όμως και ο Ηρακλής αυτόν τον ηγέτη που θα σεβαστεί τον κόσμο, και θα τα βάλει με το σύστημα, όχι για να γίνει ίδιος αλλά για να το καθαρίσει…
Δεν υπάρχει τίποτα, άδεια γήπεδα, κακό θέαμα, ομάδες δορυφόροι, χωρίς κόσμο, ιστορία, στόχους, παρά μόνο για να ολοκληρώνουν το παζλ των 16 ομάδων, δηλαδή να γίνουν ουρά των τεσσάρων που θέλουν την πίτα, μόνο για τον εαυτό τους.
Δεν τους ενδιαφέρει που ο κόσμος τους έχει φτύσει, και απέχει από τα γήπεδα, γιατί δεν έχει κίνητρο, και ενδιαφέρον για αυτό που παρακολουθεί.
Η λύση είναι απλή ανοίξτε όλους τους φακέλους, σταματήστε τις επιχορήγησεις, και έτσι θα δούμε ποδόσφαιρο καθώς αυτοί που θέλουν να κάνουν καλό, θα μείνουν οι άλλοι θα φύγουν νύχτα!
Όσο αφορά τον Ηρακλή, πρέπει να σταματήσει να βρίσκεται στο τέλμα, χωρίς να ξέρει που βαθίζει,και να σταματήσει επιτέλους η καταστροφή του Σπύρου Παπαθανασάκη…
Δεν αντέχεται άλλο αυτή η κατάσταση, λύση άμεσα,για να ξεκινήσει η αντεπίθεση του Ηρακλή, φτάνουν τα παιχνίδια του Καναδού και του Καγιούλη, κούρασαν τους πάντες…
Τέρμα τα λόγια ώρα για πράξεις…!
Λευτεριά στον Ηρακλή!